كتاب المواعظ / ترجمه عطاردى ؛ متن ؛ ص2-7
حضرت صادق عليه السّلام از پدرش از جدش روايت ميكند كه امير المؤمنين
نهج الفصاحة (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله) ص184-198
وقتى خدا براى كسى نيكى خواهد سر و كار او با مردم حقشناس مىافتد و موقعى كه براى كسى بدى خواهد سر و كار او با مردم حق ناشناس مىافتد.
وقتى در كارى تصميم ميگيرى در نتيجه آن بينديش اگر نتيجه نيك است آن كار را انجام بده و اگر بد است از آن در گذر.
وقتى ميخواهى عيوب ديگران را ياد كنى عيوب خويش را بياد آر.
اگر زنى خود را معطر كند و بر مردمى بگذرد كه بوى او را دريابند زناكار است.
وقتى كسى در نماز پيشواى مردم شد نماز را سبك گيرد كه در ميان كسان كوچك و بزرگ و بيمار و ناتوان و حاجتمند هست و هر وقت براى خود نماز گذارد هر چه خواهد طول دهد.
وقتى زنى دور از بستر شوهر خود شب را بروز آورد فرشتگان تا صبح او را لعنت كنند.
وقتى حكم مىكنيد به عدل رفتار كنيد و وقتى سخن ميگوئيد نيك گوئيد زيرا خدا نيك است و نيكوكاران را دوست دارد.
201 إذا خاف اللَّه العبد أخاف اللَّه منه كلّ شىء و إذا لم يخف العبد اللَّه أخافه اللَّه من كلّ شىء.
وقتى بنده از خداى بترسد خداوند همه چيز را از او بترساند و اگر بنده از خداى نترسد خداوند او را از همه چيز بترساند.
وقتى ميهمانى بر كسان در آيد روزى خود را همراه مىآورد و وقتى برون رود با آمرزش گناهان آنها برون رود.
وقتى گناهى در زمين رخ دهد كسى كه آن را ديده ولى از آن متنفر است، مانند كسيست كه آن را نديده و كسى كه آن را نديده ولى از آن راضيست مانند كسيست كه آن را ديده باشد.
226 إذا قالت المرأة لزوجها ما رأيت منك خيرا قطّ فقد حبط عملها.
وقتى زنى بشوهر خود گويد از تو خيرى نديدم اعمال نيكش بىاثر مىشود.